Geboren en getogen in het lommerrijke Baarn, speelde ik in mijn jongste jaren vaak alleen in het bos, de bomen en de daar wonende dieren waren mijn vrienden, ik was er bizar vertrouwd.

Mijn ouders fokten gedurende mijn hele jeugd het oude type Siamezen. Hier begon tegelijkertijd mijn passie voor dit ras, door hun slankheid en elegantie, hun aristokrate houding, maar boven alles hun extreem trouwe karakter…

Op school kwam ik door dyslectie niet verder dan een paar jaar MAVO, door met mijn ogen te bestuderen
en gewoon mijn handen laten werken ben ik verder gekomen…en dat werkt nog steeds voor me…. Mijn creativiteit ontluikte in mijn tienerjaren. Als jonge meid van 16 jaar maakte ik al levensgrote schilderstukken in acryl op de middelbare school en startte met wat medewerkers van een jeugdcentrum een project in de gemeente in Hilversum, waar kleding werd gerepareerdof versteld en ik mijn eigen sieraden werden verkocht. Ook in ’t Hilversumse OOrtje werden later mijn op maat ontworpen panter- of slangeleren jasjes veelal aan klanten en muzikanten verkocht.

Met mijn eerste camera, mijn Olympus Trip 35 leerde ik stap voor stap interessante beelden vast te leggen.
Steeds kleine stapjes verder met steeds betere camera’s: zo kon ik ook groeien, zonder dat ik door mijn dyslectie
ook maar iets van de techniek heb begrepen…nu is het een stuk makkelijker met digitale camera’s…
Mijn creaticiteit bleef echter tijdens mijn huwelijk, de drukte rond mijn eigen op te zetten bedrijf en de
opvoeding van Melissa volledig weg. Daarnaast hebben mijn nieren het begeven in 10 jaar tijd van steeds
extremere vermoeidheid.

Na de scheiding van mijn eerste man heb ik fotografie en schilderen weer opgepakt, mijn drive was weer terug!
Naast mijn werk als vormgever fotografeerde ik voor een muziekblad en tourde door Benelux en Duitsland om concerten vast te leggen. Maar na mijn nier-transplantatie en het volslagen onverwachte overlijden van Melissa, viel ik een aantal jaren helemaal stil.

Na een fiks aantal moeilijke jaren vond ik weer een zin om wat van het leven te maken. Het leek me boeiend om een eigen foto van me van een Siamees in uitrekkende houding om te zetten in wat meer tastbaars. Het leek me een uitdaging om de kracht in die foto uit te laten komen in brons. Zo werd mijn eerste bronzen beeld van Selina geboren…